Mięta to jedno z najpopularniejszych ziół w Polsce. Jego zastosowanie sprowadza się jednak przede wszystkim do zaparzania herbaty miętowej. Czasem listki mięty dodawane są do pieczeni, dla podkreślenia smaku. Tymczasem ta roślina daje o wiele więcej korzyści.
Mięta jako surowiec lekarski
Mięta działa zbawiennie na układ trawienny nie tylko wtedy, gdy zjemy tłusty, ciężki obiad. Kto ma chorą wątrobę, cierpi na bóle brzucha i wzdęcia lub zmaga się z chorobami dróg żółciowych, powinien fundować sobie herbatę miętową. Roślina ta reguluje pracę jelit. Pobudza łaknienie. Zalecana jest przy wymiotach i biegunce. Warto po nią sięgnąć przy mdłościach – to dlatego tak chętnie piją ją ciężarne kobiety. Dzięki miętówce przyszłe mamy łagodniej odczuwają dolegliwości związane z przewodem pokarmowym. Wzmacniają też swój organizm.
Mięta działa moczopędnie. To powoduje, że szybciej pozbywamy się toksyn z organizmu.
Osoby, które dopada migrena albo ból głowy, także powinny pamiętać o mięcie. Ona bowiem łagodzi bóle głowy, choćby te związane z nadmiernym wysiłkiem albo stresem. Niweluje bóle reumatyczne i ból ucha. Już sam zapach mięty zwykle powoduje, że odczuwamy mniejszy ból. Wypicie 1-2 herbat miętowych każdego dnia powinno sprawić, że mięśnie nie będą napięte. Mięta jest dobra w przeziębieniu. Inhalacje przy użyciu olejku miętowego pozwalają szybciej zwalczyć katar, ułatwiają oddychanie, dobrze wpływają na gardło i oskrzela.
Nawet na kaca mięta jest wskazana. Wystarczy przygotować napar z liści mięty. Pomaga szybciej odzyskać formę, a do tego wyciszy i zlikwiduje ból głowy, mięśni oraz ociężałość. Kto zmaga się z chorobą lokomocyjną, przed podróżą powinien wziąć miętową pastylkę, która pomoże zlikwidować objawy choroby.
Mięta w kosmetyce
Mięta wykazuje właściwości antybakteryjne, przeciwutleniające i odkażające, więc okłady z olejkiem miętowym są często stosowane na pryszcze czy inne chorobowo zmienione miejsca na skórze. Mięta delikatnie rozjaśnia kolor skóry. Dlatego niektóre kremy przeciwtrądzikowe zawierają wyciąg z mięty. Likwidują one wągry. Olejek z mięty korzystanie wpływa nie tylko na skórę, ale także na włosy, zwłaszcza te ze skłonnością do przetłuszczania się. Łupież też eliminuje. Miętowe kremy i balsamy do stóp pomagają na zmęczone, opuchnięte nogi. Można kupić antyperspiranty o zapachu mięty, które niwelują zapach potu, zostawiając na skórze rześki aromat.
Miętowa pasta do zębów lub płyn do płukania ust z wyciągiem z tej rośliny pomagają zachować zdrowe zęby i odświeżają oddech. Mięta jest pomocna w walce z próchnicą. Zaleca się ją ponadto na choroby dziąseł i przyzębia.
Mięta na dobry nastrój
Mówi się (chociaż tutaj zdania są podzielone), że mięta poprawia nastrój. To pewnie za sprawą swojego orzeźwiającego, czystego i przenikliwego zapachu. Miętowy aromat sprawia, że się wyciszamy.
Mięta z drogerii
Miętowe płyny do mycia naczyń nadają blask talerzom, szklankom i sztućcom. Podobnie działają takie płyny do szyb czy luster. Są również w sprzedaży miętowe płyny oraz żele do czyszczenia wc. Usuwają kamień i osady.
Mięta w kuchni
W kuchni miętę znamy głównie jako herbatę miętową. Ta podawana na gorąco – rozgrzeje zimą, a na zimno – orzeźwi w upalne dni. Wystarczy zalać parę listków wrzątkiem. Mięta może być także stosowana jako przyprawa do mięs pieczonych, duszonych oraz surówek i sałatek, a także do twarogu i zapiekanek. Kilka listków wrzuconych do potrawy zmieni jej smak i pogłębi aromat. Drinki i lemoniady z listkiem mięty też smakują. Mięta stanowi niekiedy dodatek do lodów, kremów i ciast, np. sernika na zimno. Kto gotuje mleko, niech wrzuci listek mięty do garnka. Mleko się nie zwarzy.
Ciekawostki o mięcie
Egipcjanie używali mięty do balsamowania zwłok. Filozofowie rzymscy nakładali na głowę jak największe liście mięty, ponieważ sądzili, że ta roślina da im mądrość i zapewni trzeźwość umysłu. Japończycy podczas upałów nosili liście mięty zwinięte w ruloniki albo zmięte w kulki i wkładali je pod pachy. Nasze prababcie wierzyły, że listek mięty schowany w pościeli zapewni wierność i szczerość małżonkom śpiącym na tym łóżku.
