Co oznacza np. symbol na etykiecie 22/32/AC4/WG? Każda z części tego symbolu to istotne informacje o klasie ścieralności, klasie użyteczności i strukturze paneli. Dla inwestora kupującego panele podłogowe zazwyczaj liczy się efekt dekoracyjny (rodzaj drewna z jakiego zostały wykonane, faktura, kolorystyka), a także jakość wykonania i trwałość. Od nich bowiem zależą tak ważne walory użytkowe.
Kolorystyka, jakość, sposób łączenia
Obecnie oferowane na rynku panele podłogowe mają niemal nieograniczoną paletę kolorów - od tradycyjnych dębów i buków po drewno egzotyczne i rozmaite wariacje na jego temat. Można np. kupić panele imitujące rysunek słojów sosny, jednak różowe albo zielone, zamiast w naturalnym, jasnym kolorze drewna sosnowego. Równie bogata jest paleta faktur powierzchni paneli, często oznaczana przez producentów w ostatniej części symbolu danego panelu. Najczęściej stosowane oznaczenia to:
- WG - wierna imitacja naturalnej struktury drewna,
- WP - wierna imitacja struktury drewna z połyskiem,
- TI - struktura płytek ceramicznych,
- PR - struktura przypominająca naturalne pory drewna.
Warto pamiętać, że te oznaczenia nie są uniwerslane (w przeciwieństwie do klasy ścieralności
i użyteczności) i każdy producent stosuje swoje własne.
Standardowe panele mają grubość 8 mm. Ostatnio na rynku pojawiły się również panele
o grubościach 7 i 6 mm. Są to najtańsze produkty, posiadające cienką warstwę zewnętrznego laminatu, a co za tym idzie ich wytrzymałość jest bardzo niska - zarówno odporność nawierzchni na ścieranie, jak i wytrzymałość zamków w przypadku paneli bezklejowych. Jeśli podłoga ma posłużyć co najmniej kilka lat, zdecydowanie warto unikać paneli o grubości niższej niż 7 mm.
Kolejna rzeczą, na którą trzeba zwrócić uwagę to sposób łączenia paneli. W sklepach znajdziemy panele łączone na klej i bezklejowe, układane za pomocą zatrzaskujących się zamków. Panele bezklejowe są znacznie prostsze w montażu, mogą być także demontowane i układane ponownie. Panele klejone ze względu na szczelność łączeń, a co za tym idzie odporność na przenikanie wody, lepiej sprawdzają się w pomieszczeniach, gdzie są narażone na jej obecność, np. w kuchni.
Klasa ścieralności
Ścieralność paneli jest cechą bezpośrednio wpływającą na ich trwałość. Im wyższa klasa ścieralności, tym wyższa odporność podłogi na ścieranie. Ten parametr ma istotne znaczenie przy doborze paneli do poszczególnych pomieszczeń - pomaga dopasować wytrzymałość paneli do natężenia ruchu w danym pokoju. Ścieralność paneli wyznacza się w serii testów, zgodnie z normą PN-EN 13329 i oznacza w pięciu klasach AC:
AC1 - bardzo niska odporność na ścieranie,
AC2 - niewielka odporność na ścieranie,
AC3 - przeciętna odporność na ścieranie (podłogi w tej klasie przeznaczone są do stosowania
w pomieszczeniach mieszkalnych o przeciętnym natężeniu ruchu - pokoju dziecięcym, sypialni, salonie - oraz do pomieszczeń użyteczności publicznej o niskim natężeniu ruchu - pokój hotelowy, sala konferencyjna itp.),
AC4 - wysoka odporność na ścieranie (podłogi w tej klasie ścieralności przeznaczone są do stosowania w pomieszczeniach mieszkalnych o wysokim natężeniu ruchu - przedpokój, kuchnia - oraz do pomieszczeń użyteczności publicznej o średnim bądź dużym natężeniu ruchu - biuro, mały sklep itp.),
AC5 - bardzo wysoka odporność na ścieranie (zastosowanie w pomieszczeniach biurowo-przemysłowych).
Choć skala normy jest pięciostopniowa, na rynku praktycznie nie ma paneli w klasie ścieralności AC1 i AC2, a ostatnio pojawiły się również panele oznaczane klasą AC6 o wytrzymałości na ścieranie podwyższonej ponad normę. Warto jednocześnie pamiętać, że klasa ścieralności paneli nie wyznacza ich odporności na zarysowanie, bowiem zarysować można każdą podłogę - wystarczy przesunąć ciężki mebel bez zabezpieczenia podłogi. Klasa ścieralności jest wyznaczana przez szlifowanie elementu papierem ściernym w specjalnym urządzeniu obracającym panel i zliczającym ilość obrotów. Ilość wykonanych obrotów do momentu przetarcia warstwy dekoracyjnej kwalifikuje panel do określonej klasy AC, dzięki czemu można przewidzieć jak szybko podłoga się zużyje w typowych warunkach eksploatacji.
Klasa użyteczności
Kolejnym oznaczeniem, które można spotkać na opakowaniach paneli są pary cyfr informujące do jakiego typu pomieszczeń są dedykowane dane panele - czy nadają się do montażu
w pomieszczeniach mieszkalnych, czy
w obiektach użyteczności publicznej. To tzw. klasa użyteczności paneli. Oznaczenia te uzależnione są od typu pomieszczenia oraz przewidywanego natężenia ruchu jakie będzie w nim panować. Pierwsza cyfra symbolizuje rodzaj pomieszczenia, druga określa dopuszczalny poziom intensywności eksploatacji podłogi. Cyfra 2 na początku oznacza pomieszczenia mieszkalne, 3 -użyteczności publicznej. Druga cyfra określa dopuszczalną intensywność używania podłogi: 1 -pomieszczenia o niskim natężeniu ruchu, 2 - pomieszczenia o średnim natężeniu ruchu, 3 -pomieszczenia o wysokim natężeniu ruchu. I tak:
21 - panele do pomieszczeń mieszkalnych o niskim natężeniu ruchu (np. sypialnia, salon),
22 - panele do pomieszczeń mieszkalnych o średnim natężeniu ruchu (np. pokój dzienny, pokój dziecięcy),
23 - panele do pomieszczeń mieszkalnych o wysokim natężeniu ruchu (np. korytarz, kuchnia),
31 - panele do pomieszczeń użyteczności publicznej o niskim natężeniu ruchu (np. pokój hotelowy),
32 - panele do pomieszczeń użyteczności publicznej o średnim natężeniu ruchu (np. małe biuro, butik),
33 - panele do pomieszczeń użyteczności publicznej o wysokim natężeniu ruchu (np. sklep).
Teraz już bez trudu można rozszyfrować wspomniane na początku przykładowe oznaczenie panelu. 22/32/AC4/WG to panel przeznaczony do pomieszczeń mieszkalnych i użyteczności publicznej o średnim natężeniu ruchu, wysokiej odporności na ścieranie (w klasie AC4), którego wierzchnia faktura jest wierną imitacją naturalnej struktury drewna.
