Jak wybrać dobry ręcznik do łazienki

Należy pogodzić się z faktem, że dobrej jakości ręcznik kosztuje więcej, ale jeśli o niego właściwie zadbamy – posłuży nam dłużej, zachowując dobrą chłonność, przyjemną miękkość i nienaganny wygląd.
Aby kupić porządny ręcznik, należy znać przynajmniej kilka parametrów, które kształtują jakość tych wyrobów. O właściwościach użytkowych decyduje w tym przypadku rodzaj zastosowanego podczas produkcji materiału oraz sposób tkania ręczników. Dokonując wyboru należy też dopytywać sprzedawców o chłonność i gramaturę oferowanych nam wyrobów. Ponadto nie kupujmy ręcznika bez wzięcia go w rękę i ocenienia czy na pewno jest to typ odpowiadający właśnie nam. Nie wszyscy bowiem preferujemy te same produkty. Jedni wolą ręczniki lekkie, miękkie i puszyste, a inni – cięższe, bardziej mięsiste i lekko szorstkie. Dopiero na sam koniec uwzględnijmy wzornictwo, kolorystykę i sposób wykończenia ręcznika. Pamiętajmy przy tym, że estetyka jest ważna, ale nie należy przedkładać jej ponad cechy użytkowe, chyba że ręcznik ma pełnić w łazience funkcję wyłącznie dekoracyjną.

Jeżeli dokładniej przyjrzymy się tkaninie ręcznikowej zauważymy, że składa się ona z bazy (wykonywanej z grubszych nici) oraz z powierzchownych (cienkich) pętelek. Aby ręcznik był odpowiednio chłonny, pętelki winny być wykonane z wysokiej jakości bawełny długowłóknistej. Im pętelki będą cieńsze i utkane gęściej, tym ręcznik będzie miał lepsze zdolności do pochłaniania wody. Woda zebrana przez wierzchnią warstwę ręcznika jest następnie absorbowana do grubszej tkaniny bazowej, skąd ostatecznie odparowuje podczas suszenia.

Oglądając i dotykając dostępne na rynku ręczniki nietrudno o wniosek, że niektóre z nich są miękkie i puszyste, a inne cięższe i mięsiste. Te cechy bywają jednocześnie najważniejszymi dla kupujących i nie ma w tym niczego dziwnego, ponieważ każdy z nas ma prawo mieć inne upodobania.

Pierwsza z wymienionych grup ręczników charakteryzuje się długą, rozbiegającą się w dłoniach w czasie dotyku pętelką. Dzięki temu uzyskujemy wrażenie miękkości i lekkości tkaniny. To bardzo chłonne i dobre jakościowo wyroby, do których zalicza się te o pętelce nieskręconej (ręczniki zero-twist) lub skręconej w bardzo delikatny sposób (low-twist).

Druga grupa ręczników to produkty o bardzo mocnym skręcie lub składające się z pętelek występujących wielowarstwowo. Krótkie i gęsto utkane pętelki sprawiają, że tkanina robi wrażenie mięsistej, a czasami wręcz lekko szorstkiej. To bardzo trwałe i mocne ręczniki, ale nie każdemu odpowiada ich specyficzna w dotyku struktura. Zwolennicy zaś twierdzą, że są to produkty dobrze wchłaniające wilgoć, a ponadto doskonale masujące ciało.

Jak zostało to już wspomniane powyżej – dobry ręcznik kosztuje odpowiednio więcej. Jednak nie zawsze cena jest odzwierciedleniem jakości tych produktów. Dlatego też przed dokonaniem zakupu warto sprawdzać ich skład surowcowy. Najlepsze ręczniki to te, które w 100% wykonano z bawełny klasycznej. Jeszcze lepiej jeśli jest to bawełna pochodząca z Egiptu. Ten rodzaj ręczników jest najbardziej chwalony i ceniony przez użytkowników, ponieważ wyroby są wyjątkowo miękkie i bardzo chłonne.

W składzie surowcowym ręcznika można znaleźć też uszlachetniacze i domieszki, takie jak:

• jedwab - występuje on w splocie włókien, dzięki temu ręcznik jest delikatny i miękki,
• włókna bambusowe - występują maksymalnie w 50% składu. Są bakteriobójcze i szybko wysychają.

Chłonność ręcznika zależy od jego gramatury. Im ręcznik jest cięższy, tym lepiej wchłania wodę. Ciężar przekłada się bowiem w tym przypadku na ilość zużytego w czasie produkcji materiału. Najwyższej jakości ręczniki, które znajdują zastosowanie głównie w hotelach mają gramaturę nawet 900 gram na metr kwadratowy. Do użytku domowego nie potrzebujemy produktów o aż takiej gęstości splotu. W zupełności wystarczające będą ręczniki o gramaturze 400 – 500 g/m², którymi można komfortowo osuszyć ciało.

Niestety w przeciwieństwie do gramatury, o której możemy dowiedzieć z producenckiej metki – w sklepie nie ocenimy chłonności ręcznika. Najprostszym sposobem na powyższe byłoby rozlanie wody na produkt i obserwowanie w jakim czasie i jak dokładnie ciecz zostanie przez niego wchłonięta. Jednak ciężko będzie nam to sprawdzić przy zakupie. Żadne sprzedawca nie pozwoli nam na taki eksperyment. A po drugie – na nowym ręczniku nie ocenia się chłonności. Na wierzchniej warstwie tkaniny znajdują się bowiem fabryczne zabezpieczenia, będące  jednocześnie zanieczyszczeniami, które nie powinny mieć styczności z naszym ciałem. To właśnie z tego powodu każdy nowy ręcznik należy uprać przed jego pierwszym użyciem. Niektóre produkty właściwą chłonność osiągają dopiero po kilkukrotnym praniu.

Estetyka i sposób wykończenia ręczników to aktualnie bardzo ważne aspekty zakupowe. Uwzględniajmy je zatem, ale z rozsądkiem. Podstawowym elementem zdobniczym ręczników jest tzw. bordiura. Jest to dekoracyjny pas występujący wzdłuż ich krótszych boków. Oprócz rzucającej się w pierwszej kolejności w oczy bordiury, warto też dokładnie obejrzeć podwinięcia brzegów, rodzaj zastosowanego obszycia, itp. Pamiętajmy, że duża ilość zdobień może mieć wpływ na cechy użytkowe ręcznika (może ograniczać jego chłonność). Jednak właśnie takie ręczniki najlepiej pełnią funkcje dekoracyjne i najbardziej nam się podobają. Zaopatrując dom w te tekstylia, warto pokusić się o kupno produktów estetycznych i praktycznych.

Dobre ręczniki mogą sporo kosztować. Dlatego też byłoby dobrze, gdyby służyły nam jak najdłużej, zachowując swoje pierwotne walory estetyczne i użytkowe. Aby ręczniki nie niszczały, należy wymieniać je na świeże co kilka dni i prać zgodnie z zaleceniami producenta (w temperaturze nie wyższej niż 60˚C). Ręczników z reguły nie prasujemy, ponieważ gorące żelazko spłaszcza ich pętelki i zwyczajnie niszczy tkaninę. Suszenie powinno odbywać się w warunkach naturalnych, tj. na świeżym powietrzu lub w dobrze wentylowanej suszarni. Przed rozwieszeniem dobrze jest każdą sztukę ręcznika dokładnie roztrzepać, rozprostować i wyprofilować brzegi. Wówczas po wyschnięciu nie będzie na nim widać zagnieceń i deformacji.

Oprócz tego, ręczniki do prania warto nastawiać jako samodzielny wsad, oddzielając oczywiście egzemplarze jasne od ciemnych. Nie warto przeładowywać nimi bębna pralki, ponieważ nie wypiorą i nie wypłuczą się dokładnie. Do prania ręczników stosujmy raczej nowoczesne żele i płyny. Nieco przestarzałe już proszki mogą bowiem pozostawiać biały osad, co będzie najbardziej zauważalne na tekstyliach w żywych barwach. Do kolorowych ręczników niewskazane są również środki piorące przeznaczone do bieli – spowodują one szybsze wyblaknięcie kolorów. Podobnie jest z odplamiaczami i wybielaczami, które także mogą zniszczyć nasze ulubione ręczniki.

Ciekawostka
Miękkość i puszystość ręcznika zostanie zachowana na dłużej, jeżeli raz na jakiś czas wypierzemy go w detergencie z dodatkiem zwykłego białego octu. Zabieg ten zlikwiduje również niepożądaną woń stęchlizny i przywróci tkaninie ogólną świeżość.