Znajdziemy tutaj szlachetne tynki cienkowarstwowe (CEKOL C-35 w kilku odmianach), jak również tradycyjny tynk cementowo-wapienny (CEKOL ZT-02). Produkty te wyrabiane są na bazie cementu i dlatego można je stosować zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz pomieszczeń.
Wyroby cementowe mają naturalną odporność na działanie wilgoci, dzięki czemu z powodzeniem mogą być stosowane wszędzie tam, gdzie raczej nie należy stosować wyrobów gipsowych. Doskonale sprawdzają się w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, takich jak pralnie, łaźnie, pomieszczenia techniczne.
Cementowe tynki dekoracyjne firmy CEDAT to:
- CEKOL C-35 Gładki tynk elewacyjny,
- CEKOL C-35 „Baranek” o dwóch uziarnieniach: 1,5 mm i 2,5 mm,
- CEKOL C-35 „Kornik” o ziarnie 2 i 3 mm.
Są to tynki barwy białej (spoiwem jest biały cement), co znacznie ułatwia ich malowanie na dowolny kolor. Za pomocą tynków fakturowych typu „baranek” i „kornik” w zależności od uziarnienia uzyskujemy odpowiednią strukturę – baranek lub kornik (struktura drapana). Gładki tynk elewacyjny CEKOL C-35 oprócz tego, że używany jest do wykonywania gładkich powierzchni, świetnie nadaje się do tworzenia różnych faktur strukturalnych. Do fakturowania możemy użyć różnych narzędzi w zależności od tego, jaki efekt końcowy chcemy uzyskać.
Jedną z ważniejszych zalet wykończenia ścian czy elewacji za pomocą tynków cementowych marki Cekol jest „oddychanie ścian”. Zastosowanie mineralnych tynków zewnętrznych nie ogranicza bowiem wymiany pary wodnej i gazów z otoczeniem otynkowanej powierzchni. Z tego powodu polecane są w BSO (Bezspoinowym Systemie Ociepleń), gdy materiałem izolacyjnym jest wełna mineralna. Wykończenie takiego docieplenia tynkiem mineralnym jest niezbędne do zachowania paroprzepuszczalności całego systemu.
Tynki mineralne odznaczają się trwałością, są bardziej odporne na zanieczyszczenia i korozję biologiczną. Szlachetne tynki cienkowarstwowe, z pomocą których możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości robót tynkarskich mają jednak pewne ograniczenia. Nie nadają się do stosowania w grubszych warstwach, podłoże przed ich nakładaniem musi być równe i dobrej jakości, nie zawsze można je nakładać maszynowo. Podkład pod tynki szlachetne może stanowić zaprawa cementowa, cementowo-wapienna lub siatka zatopiona w odpowiedniej warstwie kleju, jeżeli budynek jest ocieplany w technologii BSO.
Takich ograniczeń nie mają tradycyjne tynki cementowo-wapienne. Nowoczesne tynki, tak jak CEKOL ZT-02, odznaczają się starannie dobraną recepturą i dobrymi parametrami użytkowymi. Nadają się również do nakładania maszynowego za pomocą agregatu tynkarskiego, co znacznie skraca czas pracy. Tynki cementowo-wapienne możemy stosować na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń na podłożach murowych z cegły, gazobetonu, bloczków ceramicznych i innych elementach murowych. Doskonale sprawdzają się w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, takich jak łazienki, pralnie, piwnice, garaże, pomieszczenia techniczne, a także w innych pomieszczeniach mieszkalnych. Można je układać w grubszych warstwach, co ma szczególnie duże znaczenie przy dużych nierównościach ścian. Stanowią bardzo dobre podłoże przed układaniem wszelkiego rodzaju okładzin. Posiadają lekko chropowatą powierzchnię. Stanowią również bardzo dobry podkład pod tynki szlachetne.
Kiedy budynek nie wymaga ocieplenia, a zewnętrzny tynk musi być nałożony w grubszej warstwie, możliwość zastosowania cienkowarstwowego tynku szlachetnego jest znacznie ograniczona. Najlepiej w takiej sytuacji zastosować tradycyjny tynk cementowo-wapienny. Przed tynkowaniem powinny być zakończone wszystkie prace stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, osadzone ościeżnice okienne i drzwiowe. Prace tynkarskie mogą być wykonywane tylko wówczas, gdy temperatura powietrza i podłoża jest wyższa niż +5ºC. Nie wolno tynkować powierzchni zamarzniętych. Także podczas wiązania i dojrzewania zaprawy tynkarskiej temperatura nie powinna być niższa niż 0ºC.
Mur nie może być nagrzany i nasłoneczniony. W czasie upałów świeżo nałożony tynk należy osłaniać przed słońcem, a także zabezpieczyć przed mrozem w porze jesienno-zimowej, do czasu stwardnienia i wyschnięcia tynku. Tynki wykonuje się od góry ku dołowi. Rusztowanie powinno być tak rozstawione, by po wykonaniu wyprawy nie zachodziła potrzeba uzupełniania dziur po kotwach. Przed rozpoczęciem robót tynkarskich należy dokładnie ocenić stan podłoża i stwierdzić, czy nadaje się ono pod tynkowanie. Prawidłowe wykonanie wyprawy i jej trwałość w dużym stopniu zależy od odpowiedniego przygotowania podłoża. Podłoże musi być czyste, zwarte, nośne, jednorodne i równomiernie chłonne. Nie mogą na nim występować wykwity. Powinno być także równe, aby nie trzeba było zbytnio pogrubiać powierzchni tynku. W pierwszej kolejności należy wykonywać tynki wewnętrzne, a następnie tynki zewnętrzne. Po związaniu tynki cementowo-wapienne są mrozo- i wodoodporne.
