Smakowite i soczyste winogrona z własnej działki to marzenie każdego ogrodnika. Czasami jednak okazuje się, że mimo usilnych starań, rośliny nie owocują. Przyczyn takiej sytuacji może być kilka.
Przycinanie winorośli
Jedną z najczęstszych jest niewłaściwe cięcie winorośli lub całkowite zaniechanie tego zabiegu. Winorośl do obfitego owocowania potrzebuje systematycznego cięcia. Przez pierwsze 2-3 lata uprawy powinna być odpowiednio formowana, aby uzyskać właściwy kształt i się wzmocnić. Najlepszym sposobem na jej prowadzenie jest metoda krótkiego pnia, czyli uformowanie rośliny w taki sposób, by utworzyła mocny, krótki pień i boczne rozgałęzienia z pędami owocującymi.
Z kolei pędy owocujące także muszą być odpowiednio przycinane, inaczej się starzeją i też przestaną owocować. Winorośl tniemy zwykle dwa razy do roku na przedwiośniu (jeszcze przed ruszeniem wegetacji) i późną jesienią, ale czasem tnie się je także późną wiosną lub latem.
Prawidłowe ciecie winorośli to zabieg dość trudny, dlatego przed uprawą roślin warto dokładnie zapoznać się z technikami jego wykonywania i poszukać informacji w specjalistycznej literaturze i czasopismach oraz na tematycznych stronach internetowych. Jest to ważne, gdyż podczas cięcia winorośli łatwo jest popełnić błędy, które będą skutkować brakiem owoców lub utratą roślin.
Uwaga na wiosenne przymrozki
Kolejną przyczyną braku owoców u winorośli jest przemarznięcie pąków podczas wiosennych przymrozków. Winorośl to roślina ciepłolubna, która w naszym klimacie najlepiej czuje się pod osłonami (szczególnie odmiany deserowe).
Jeśli jednak planujemy jej uprawę w ogrodzie, musimy przeznaczyć dla roślin bardzo ciepłe, zaciszne i słoneczne stanowisko.
Do uprawy polowej powinniśmy też wybierać odmiany, które stosunkowo dobrze zniosą kaprysy pogody i mróz. Wiosną, przed zapowiadanymi przymrozkami, nisko prowadzone rośliny warto też osłonić włókniną, co zabezpieczy ich pąki przed zimnem.
Najbardziej odporne na przemarzanie są odmiany przerobowe, których owoce są małe, kwaskowate i zwykle przeznaczane na wina lub soki. Wśród odmian deserowych o dużych, słodkich owocach, znajdziemy znacznie mniej roślin wytrzymałych na mróz, co trzeba wziąć pod uwagę, poszukując odmian do uprawy w ogrodzie. Polecane do uprawy w gruncie odmiany deserowe to m.in.: „Agat Doński”, „Alladin”, „Nero”, „Kiszmisz Zaporoski”, „Elegant Swierchrannij”, „Gałachad”, „Głasza”, „Iza Zaliwska”, „Łora”).
Winorośl z sadzonki czy nasion?
Kolejnym powodem braku owoców u winorośli może być sposób jej rozmnażania. Rośliny zwykle rozmnaża się wegetatywnie przez sadzonki lub szczepienie, jeśli natomiast trafi nam się roślina rozmnażana z nasion, na owoce możemy czekać nawet kilka lat.
Zapylanie winorośli
Za brak owoców lub ich słabe wiązanie może odpowiadać też sposób zapylania kwiatów. Wprawdzie większość winorośli to rośliny samopylne, ale zdarzają się także odmiany obcopylne, o różnej skuteczności zapylania (np. „Wostorg Krasnyj”, „Łora” i „Podarok Zaporoża” – dobre zapylanie, „Talizman” – słabo się zapyla). Do dobrego owocowania potrzebują one zapylaczy, czyli innych odmian kwitnących w tym samym czasie. Dlatego przed zakupem warto się upewnić, z jaką odmianą mamy do czynienia.
Choroby winorośli
Za brak owoców winorośli mogą odpowiadać też choroby (głównie mączniak prawdziwy i rzekomy oraz szara pleśń), dlatego do uprawy najlepiej wybierać odmiany jak najbardziej na nie odporne, a w razie pojawienia się na roślinie niepokojących objawów, jak najszybciej zastosować oprysk odpowiednim preparatem grzybobójczym (np. Miedzian 50 WP, Switch 62,5 WG).
Nawożenie winorośli
Za brak owoców lub słabe owocowanie winorośli może odpowiadać też złe nawożenie. Jeśli rośliny zbyt obficie nawozimy azotem, rozwiną bujne liście, kosztem kwiatów i owoców. Także zbyt późne nawożenie azotem (po 15 lipca) może powodować problemy, gdyż rośliny nie będą mogły odpowiednio przygotować się do zimy, przez co staną się bardziej podatne na choroby i mniej wytrzymałe na mróz.
Do nawożenia winorośli najlepiej więc zastosować nawozy przeznaczone dla tej grupy roślin (zawierają więcej potasu niż azotu oraz fosfor i mikroelementy np. bor, miedź, żelazo, siarka) oraz kompost.