Rozsmakowani w pomidorach, papryce i ziemniakach, coraz chętniej próbujemy też uprawy innych roślin użytkowych z rodziny psiankowatych. Jedną z nich jest między innymi pepino nazywane również psianką melonową (Solanum muricatum).
Mimo wspólnej z popularnymi warzywami rodziny botanicznej, pepino bliżej jest jednak do owoców niż warzyw, gdyż jego niezwykłe, duże, pękate, owalno-podłużne, żółtokremowe, pokryte fioletowymi prążkami owoce, po dojrzeniu bardziej przypominają w smaku melony, gruszki czy ananasy niż pomidory lub paprykę (w krajach pochodzenia niedojrzałe owoce o wytrawnym, podobnym do kwaskowatego ogórka smaku bywają traktowane jak warzywo).
Jak wygląda pepino (psianka melonowa)
Pepino wytwarza długie, elastyczne, pokładające się, rozgałęzione łodygi (długości ok. 1-2 m), które są gęsto pokryte zielonymi, sztywnymi, szerokolancetowatymi lub złożonymi (podobnie jak u pomidorów) liśćmi.
Wczesnym latem rozwija też niewielkie, niebiesko-fioletowe, samopylne kwiaty, przypominające kwiaty ziemniaka. Wykształcające się z nich owoce dojrzewają jesienią (wrzesień-październik) i dopiero wtedy są gotowe do zbioru, gdyż stają się soczyste, aromatyczne i słodkie. Są jednak też dość miękkie, więc nie nadają się do długiego przechowywania.
Dlaczego warto jeść pepino - właściwości
Choć owoce pepino nie są w naszym kraju jeszcze zbyt popularne, warto włączyć je do codziennej diety, gdyż są smaczne, zdrowe i bogate w wiele wartościowych składników odżywczych (m.in. kwasy organiczne, węglowodany), minerałów (głównie potasu i jodu) i witamin (przede wszystkim wit. C i A).
Jak jeść pepino
Ze względu na doskonały smak, owoce pepino można jeść na surowo lub dodawać do sałatek owocowych, deserów, lodów, kremów czy ciast. Nadają się też do kandyzowania, suszenia oraz na przetwory (np. dżemy).
Pepino, podobnie jak wiele owoców, może być też dodawany do dań obiadowych, sosów, mięs czy zapiekanek.
Roślina wieloletnia czy jednoroczna?
Pepino to ciekawa roślina użytkowa o smacznych i wartościowych owocach, ale podobnie jak papryka czy ogórek, bardzo wymagająca. Pepino pochodzi z tropikalnych rejonów świata (m.in. z Ameryki Południowej). Tam jest byliną, ale ze względu na niekorzystne warunki klimatyczne i trudny okres zimowy, w naszym kraju uprawiane jest jak roślina jednoroczna, tym bardziej, że słabo przechowuje się do następnego roku w pomieszczeniach (pędy się wyciągają, roślina jest też wtedy podatna na atak chorób i szkodników).
Uprawa pepino w ogrodzie i na balkonie
Podobnie jak papryka czy pomidor, pepino ma bardzo wysokie wymagania termiczne, wodne i pokarmowe, dlatego zwykle bywa uprawiany pod osłonami np. w tunelach lub szklarniach i tylko w najcieplejszych rejonach kraju, na ciepłych, osłoniętych stanowiskach i na ciepłych glebach jego uprawa może udać się także w gruncie.
Psianka melonowa powinna dać sobie też radę w uprawie doniczkowej na dużym balkonie lub tarasie, o ile tylko będzie miała zapełnione odpowiednie warunki (słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru stanowisko i żyzną, próchnicza, stale lekko wilgotną ziemia).
Jako roślina ciepłolubna, pepino zwykle uprawiane jest z rozsady (nasiona wysiewa się pod koniec zimy/wczesną wiosną), wysadzanej do gruntu po 15 maja (pod ciepłymi osłonami wcześniej).
Wymagania psianki melonowej
Pepino oczekuje sporo ciepła, ale temperatura w jego otoczeniu powinna być zróżnicowana, wyższa w dzień (24-26°C) i niższa w nocy (ok. 18-20°C). Roślina jest też światłożądna, więc wymaga słonecznego lub bardzo jasnego stanowiska.
Ze względu na szybki wzrost i dużą masę zieloną, potrzebuje też żyznego, próchniczego podłoża, bogatego w składniki odżywcze i materię organiczną (w sezonie przyda się nawożenie rośliny nawozami organicznymi jak np. biohumus).
Ziemia pod jego uprawę nie może być mokra, ale też nie powinna przesychać, dlatego należy dbać o jej stałą, ale umiarkowaną wilgotność.
O czym jeszcze pamiętać, uprawiając pepino
Na dobrym stanowisku pepino może mocno i szybko się rozrastać, dlatego zwykle potrzebuje podpór (np. palików, podobnie jak wysokie odmiany pomidorów), na których będzie prowadzone na 2-3 pędy.
Krzew może być też jednak uprawiany w wiszącej, odpowiednio dużej donicy, z której jego pędy będą mogły swobodnie się zwieszać.
Gdy roślina zaczynie owocować, może potrzebować dodatkowego podparcia dla swoich owoców, które są duże i ciężkie.
