Truskawki powtarzające owocowanie – jak o nie zadbać i jakie odmiany wybrać

Truskawki to jedne z naszych największych, owocowych faworytów. Aromatyczne, soczyste i słodkie znajdują wielu amatorów, choć niestety czas ich owocowania jest bardzo krótki. Możemy cieszyć się smakiem owoców z własnego ogródka zaledwie przez ok. 1-1,5 miesiąca (zwykle w czerwcu), przez resztę roku zadowalając się owocami z dużych, komercyjnych plantacji lub z importu.

W ostatnich latach pojawiła się jednak szansa na przedłużenie zbiorów truskawek. Zawdzięczamy ją pracy hodowców, którzy wprowadzili na rynek odmiany truskawek powtarzających owocowanie. Wprawdzie nie wszystkie radzą sobie w naszym klimacie tak samo dobrze, ale kilka z nich z pewnością zasługuje na naszą uwagę. Należą do nich m.in.:

• „Albion” - jedna z najlepszych odmian, owoce duże, czerwone, smaczne, rośliny mało podatne na choroby i dobrze regenerujące się po zimie, plonowanie obfite,
• „Florin” - owoce duże, smaczne, czerwone, rośliny mało wrażliwe na plamistości, ale podatne na mączniaka, plonowanie umiarkowane,
• „Portola” - owoce duże, czerwone, bardzo smaczne, rośliny średnio odporne na choroby, plonowanie obfite,
• „Vima Rina” - owoce nieduże, czerwone, smaczne, rośliny mało podatne na choroby, plonowanie obfite,
• „San Anders” - owoce czerwone, duże, bardzo smaczne, rośliny dość odporne na choroby, ale wrażliwe na mróz, plonowanie obfite,
• „Selva” - najpopularniejsza odmiana powtarzająca, jednak jej owoce są mało aromatyczne i średnio smaczne, rośliny są mało podatne na choroby, ale plonują umiarkowanie.

Zanim jednak podejmiemy się uprawy truskawek powtarzających owocowanie, musimy mieć świadomość, że są one bardziej wymagające niż odmiany tradycyjne. Niewłaściwie pielęgnowane szybko padają ofiarą chorób i szkodników lub wymarzają, jeśli więc nie chcemy, by spotkało nas przykre rozczarowanie, musimy dobrze przygotować się do ich uprawy.

Przede wszystkim powinniśmy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chcemy aby owocowały dwukrotnie, wiosną i w drugiej połowie lata czy wystarczą nam plony letnio-jesienne (truskawki powtarzające owocowanie nie lubią wysokich temperatur, dlatego zwykle latem robią sobie krótką przerwę w owocowaniu).

Jeśli pozwolimy roślinom na dwukrotne owocowanie, drugi plon będzie mniej obfity, a owoce mniejsze. Jeżeli natomiast wiosną (w maju-czerwcu) oberwiemy z krzaczków pierwsze kwiaty (w czerwcu możemy korzystać z owoców odmian tradycyjnych), latem i jesienią doczekamy się wielu dużych, smacznych owoców.

Różnic w uprawie obu typów truskawek jest sporo. Truskawki powtarzające najczęściej uprawia się przez 2-3 lata, gdyż później ich plonowanie wyraźnie słabnie. Plantację najlepiej założyć w kwietniu, wykorzystując do tego celu sadzonki „frigo”, które przechowywane są zimą w chłodni.

Rośliny są też zwykle bardziej wrażliwe na mróz od odmian tradycyjnych (owocują do późnej jesieni, co utrudnia im przygotowanie się do zimy), dlatego należy sadzić je na ciepłych, słonecznych stanowiskach i przykrywać na zimę słomą lub grubą agrowłókniną.

U truskawek powtarzających owocowanie stare i zeschnięte liście usuwa się wiosną, a nie jak u odmian tradycyjnych latem, gdyż muszą zapewnić odżywienie krzaczków, które pod koniec lata będą powtórnie owocowały.

Obfite i długie plonowanie bardzo wyczerpuje rośliny, dlatego odmiany powtarzające wymagają bardziej obitego nawożenia, najlepiej nawozami wieloskładnikowymi z podwyższoną zawartością azotu. Oczekują też systematycznego nawadniania i to przez cały okres wegetacji.

Kolejny problem w uprawie tego typu truskawek to choroby i szkodniki. Niektóre odmiany są podatne na choroby grzybowe (np. mączniaka, plamistości, werticiliozę) i dość wrażliwe na pasożyty glebowe (np. nicienie), a długie plonowanie utrudnia ich chemiczną ochronę, dlatego do uprawy najlepiej wybrać odmiany jak najbardziej odporne.

Przed rozpoczęciem uprawy, na stanowisku przeznaczonym dla truskawek, warto też posadzić aksamitkę, która odstraszy nicienie. Jeśli istnieje taka możliwość, dobrze jest również odkazić glebę. Do uprawy należy też wybierać wyłącznie zdrowe, dorodne sadzonki, pozyskane od sprawdzonego hodowcy (niektóre odmiany można nabyć tylko u licencjonowanych szkółkarzy).