Panele winylowe na podłogę. Na co zwrócić uwagę, koszt, pielęgnacja

Panele winylowe to produkt stosunkowo nowy na polskim rynku, ale szybko zyskujący na popularności. Podłogi pokryte winylem świetnie się prezentują i są praktyczne w użytkowaniu. Ponadto winyl ma niezwykle szerokie zastosowanie. Nadaje się praktycznie do wszystkich pomieszczeń domowych, a także do przestrzeni publicznych.

Winyl, czyli polichlorek winylu na podłogę znany był już w latach 80. XX wieku w postaci popularnego wówczas linoleum, jednak od tego czasu ten materiał znacznie się rozwinął i zmienił niemalże nie do poznania. Obecnie okładziny winylowe mają postać paneli bądź płytek. Dostępne są w wielu kolorach i wzorach (najczęściej imitujących naturalne drewno, kamień lub ceramikę).

Podłogi winylowe mają wiele zalet, ponieważ charakteryzuje je trwałość, prosty montaż, brak trudności z utrzymaniem, a także odporność na działanie wilgoci. Stąd też tak szeroki zakres ich zastosowania – od pomieszczeń użyteczności publicznej, aż po domowe korytarze, hole, salony, kuchnie i łazienki. Wprawdzie panele winylowe nie należą do produktów najtańszych, ale fakt ten jest sprawiedliwie rekompensowany przez walory estetyczne i użytkowe tego materiału okładzinowego.

Panele winylowe sprawdzają się tak w pomieszczeniach użyteczności publicznej, jak i we wnętrzach mieszkalnych. W miejscach intensywnie uczęszczanych (np. hotele, punkty gastronomiczne czy handlowe) stosuje się panele z warstwą użytkową o grubości 0,55 i 0,70 mm. Natomiast w domu i mieszkaniu w zupełności wystarczają panele o 0,30 mm warstwie użytkowej.

W domach i mieszkaniach panele winylowe mogą być układane we wszelkiego rodzaju pomieszczeniach. Ich wzornicze warianty imitujące drewno potrafią świetnie współgrać z niejedną aranżacją salonową, sypialnianą, kuchenną i każdą inną. Natomiast wzory naśladujące kamień czy płytki ceramiczne idealnie komponują się w łazienkach, przedpokojach, holach i korytarzach.

Na rynku dostępne są panele winylowe w wersjach całkowicie wodoodpornych. Pozwala to bez obaw stosować je w miejscach, gdzie panuje podwyższona wilgotność powietrza, a także bezpośrednie działanie wody. Jest to zatem materiał, który sprawdzi się w łazienkach i toaletach.

Panele winylowe (podobnie jak ich odpowiedniki laminowane) posiadają klasę użyteczności. To jeden z ważniejszych parametrów tych produktów i należy uwzględniać go podczas dokonywania wyboru. Do intensywnego użytkowania w domach i mieszkaniach nadają się panele o klasie 23. Większość producentów daje na nie piętnastoletnią gwarancję. Jeszcze dłuższą gwarancją (dwudziestoletnią) objęte są wyroby przeznaczone do pomieszczeń użyteczności publicznej (o klasie 33) i lekkiego użytkowania przemysłowego (klasa 42).

Kolejną kwestią, na którą warto zwrócić uwagę podczas zakupu podłogi winylowej jest forma okładziny. W sklepach znajdziemy  panele oraz płytki. Panele mają przeważnie grubość około 10 mm i konstrukcję warstwową. Ich rdzeniem (warstwą środkową) jest płyta HDF, a spód i wierzch to korek. Winyl znajduje się jedynie na warstwie wierzchniej. Taka konstrukcja sprawia, że podłoga jest cicha w użytkowaniu.

Natomiast płytki w całości wykonane są z winylu (pod spodem jest winyl techniczny, a na wierzchu użytkowo-dekoracyjny). Płytki winylowe są cieńsze od paneli (przeważnie mają grubość od 3 do 5,5 mm) i nie dają zbyt wysokiej gwarancji na wyciszenie posadzki.

Ważna jest też grubość warstwy ścieralnej paneli winylowych. W przypadku produktów przeznaczonych do użytkowania w domach i mieszkaniach przeważnie ma ona 0,30-0,40 mm. Przy normalnym domowym użytku jest to w zupełności wystarczające. Na rynku są też jednak produkty o grubszej warstwie ścieralnej (0,55-0,70 mm), co zapewnia jeszcze większą ich trwałość. Teoretycznie producenci dedykują te wyroby przestrzeniom publicznym i przemysłowym, ale nie ma przeciwwskazań, by zastosować je w domu.

Ogromną zaletą paneli winylowych jest łatwy montaż tego materiału na podłodze. W sklepach znajdziemy produkty przeznaczone do przyklejania do podłoża oraz panele wyposażone w system zamków zatrzaskowych (tzw. klik). Wybór konkretnej wersji zależy od tego, jaki rodzaj posadzki planujemy stworzyć (podłogę pływającą czy zespoloną z podłożem).

W pomieszczeniach suchych (pokojach, korytarzach, holach) z powodzeniem można układać panele na zatrzask. Jest to łatwiejszy i szybszy sposób montażu tego materiału. Jednak w kuchniach i łazienkach, a także na ogrzewaniu podłogowym wymagane jest klejenie. Służą do tego kleje dedykowane przez poszczególnych producentów.

Panele winylowe można układać na różnego rodzaju podłożach twardych, zwartych, równych i suchych. Ponieważ materiał ten charakteryzuje się niewielką grubością, szczególnie ważna jest równość i gładkość powierzchni, na której ma zostać położony.

W nowych budynkach stosuje się najczęściej posadzki cementowe lub betonowe. Są one bardzo dobrym podłożem pod panele winylowe, ale pod warunkiem, że są poprawnie wykonane i starannie wypoziomowane. W wylewkach nie powinno być fałd, pęknięć, dołków itp. uszczerbków (zwłaszcza przy montażu na klej).

W pomieszczeniach, które są już użytkowane i posiadają wykończoną podłogę, montaż paneli należy dostosować do jej stanu. Przy zniszczonych, odspajających się od podłoża okładzinach najlepiej jest je zdjąć i zastąpić warstwą wylewki samopoziomującej. Jeśli natomiast płytki czy podłoga drewniana jest w dość dobrym stanie – wylewkę można wylać na istniejącą okładzinę.

Panele wyposażone w system zatrzaskowy, które układa się jako podłogi pływające można też w wielu przypadkach ułożyć bezpośrednio na dotychczasowym materiale wykończeniowym. Pod nie konieczne jest jednak zastosowanie warstwy izolacyjnej (podobnie jak w przypadku tradycyjnych paneli laminowanych).

Utrzymanie w czystości paneli winylowych jest bardzo proste i nie wymaga wielkiego wkładu pracy. Materiał ten jest bowiem odporny na zabrudzenia i zaplamienia. Producenci pokrywają swoje wyroby specjalnymi powłokami ochronnymi, których rolą jest ograniczenie czynności związanych z czyszczeniem. Powłoki te w rzeczywistości spisują się różnie – w zależności od wybranego producenta.

Bardzo ważne jest, aby nie traktować winylowej podłogi żadnymi wybielaczami ani mocnymi detergentami stosowanymi powszechnie w domu. Tego rodzaju środki czystości mogą zniszczyć wierzchnią warstwę zabezpieczającą, co spowoduje, że winyl straci swoje właściwości. Do mycia podłóg z paneli laminowanych najlepiej jest używać preparatów polecanych przez producentów. Podłóg takich nie powinno się też intensywnie szorować.

Ciekawostką jest to, że gdy winyl zostanie miejscowo zarysowany, uszkodzenie można usunąć. Służą do tego specjalne preparaty naprawcze, które wystarczy wylać w miejscu rysy.

Koszt zakupu paneli winylowych to jedyna wada tego materiału. Ich ceny rozpoczynają się od około 70 zł za m2, ale są też takie panele, które kosztują 300 zł za m2. Jednak naprawdę bardzo efektowną okładzinę przeważnie udaje się nabyć w granicach 100 – 150 zł. To dla wielu z nas wciąż stosunkowo dużo. Niemniej winyl pojawia się w polskich domach i mieszkaniach coraz częściej, bo przewagę biorą jego walory użytkowe i wizualne.

Przeczytaj: Panele podłogowe dostępne na rynku - rodzaje i kategorie