Uprawa porów w ogrodzie. Kiedy siać, jak sadzić i pielęgnować pory?

Pory z powodzeniem można uprawiać w ogrodzie, jednak zanim na to się zdecydujemy, powinniśmy wcześniej poznać wymagania roślin, gdyż ich uprawa nie zawsze kończy się powodzeniem. Pory to rośliny dwuletnie, uprawiane zwykle jako jednoroczne. Należą do grupy warzyw cebulowych, choć zaliczane są do botanicznej rodziny amarylkowatych.

Zobacz zdjęcia

Pory na ogół dobrze znoszą niskie temperatury oraz niesprzyjające warunki pogodowe, ale ze względu na długi okres wegetacji (nawet do 170 dni), powinny być uprawiane z rozsady, a nie siewu wprost do gruntu. Dzięki temu będą miały zapewniony lepszy start i wydadzą wyższe plony.

Gotową rozsadę możemy kupić u producenta lub spróbować przygotować ją we własnym zakresie. Wtedy jednak musimy dysponować odpowiednio widnym i umiarkowanie ciepłym pomieszczeniem takim jak np. inspekt lub chłodna szklarnia (ok. 14-16°C).

W zależności od odmiany i terminu zbioru, nasiona porów wysiewamy w kilku terminach:

• ok. 15 stycznia - 15 lutego – siew na zbiór wczesny,
• koniec lutego - koniec marca – siew na zbiór późny
• ok. 15 kwietnia – siew na zbiór późnojesienny i zimowy.

W zależności od terminu zbioru, gotową rozsadę także wysadzamy do gruntu w różnych terminach:

• koniec marca - połowa kwietnia – rośliny na zbiór wczesny w lipcu i sierpniu,
• maj-czerwiec – rośliny na zbiór późny od sierpnia do października
• koniec czerwca - połowa lipca – rośliny na zbiór zimowy lub wiosenny następnego roku.

Gotowe rozsady można kupić, niekoniecznie trzeba je samodzielnie uzyskiwać z nasion.

Sprawdź: Jak przygotować rozsady roślin i co można wysiać już w lutym

Chcąc uprawiać pory na zbiór zimowy lub wiosenny, powinniśmy wybierać odmiany najpóźniejsze (zimowe), które przystosowane są do przetrwania niskich temperaturach w gruncie (pod okryciem z włókniny). Należą do nich np.: „Amor” (na zbiór jesienny, zimowy i ozimy), „Curling”, „Arkansas”, „Kenton”, „Bartek”, „Porilux” (odmiana dodatkowo tolerancyjna na alternariozę i rdzę).

Odmiany zimowe dobrze znoszą niskie temperatury i mogą być zbierane nawet spod śniegu, ale są mniej delikatne w smaku i bardziej zielone, niż odmiany wczesne i średnio późne.

Polecamy: Kalendarz siewu warzyw. Kiedy i jakie posiać do gruntu i na rozsady

Jeśli jednak chcemy liczyć na udane plony, musimy zapewnić porom odpowiednie warunki uprawowe inaczej będą się źle rozwijać oraz łatwo zapadać na choroby. Przede wszystkim trzeba przeznaczyć pod ich uprawę przewiewne i słoneczne stanowisko oraz żyzne, próchnicze, wilgotne podłoże o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie pH (ok. 5,5-6,5).

Pory to rośliny światłolubne, dlatego nie należy ich sadzić obok wyższych warzyw, które mogłyby je zacieniać. Rośliny nie tolerują też suszy, dlatego w okresach bezdeszczowych oczekują systematycznego nawadniania. Posiadają wprawdzie rozbudowany i gęsty, ale dość płytki system korzeniowy, który nie sięga do wody zgromadzonej w głębszych warstwach podłoża.

Porów nie trzeba natomiast w szczególny sposób nawozić, gdyż mają średnie wymagania pokarmowe i wystarczy im dawka dobrze rozłożonego kompostu lub niewielkie ilości wieloskładnikowych nawozów mineralnych, zastosowanych przed uprawą.

Latem (w lipcu) warto natomiast obsypać ziemią dolną cześć ich łodygi aż pod liście (jeśli sadzimy pory latem, należy umieścić sadzonki w ziemi na takiej głębokości). Pozwoli to uzyskać dłuższą i delikatniejszą część bieloną. Zabieg jest szczególnie polecany dla odmian zimowych, które dzięki temu nie tylko będą miały więcej delikatnej części białej, ale też lepiej przetrwają chłody.

Decydując się na uprawę porów, powinniśmy też pamiętać o przestrzeganiu zmianowania i unikaniu sadzenia na tym samym stanowisku roślin po sobie i po innych warzywach cebulowych przez co najmniej 4 lata. W przeciwnym razie pory będą narażone na atak typowych dla tej grupy roślin chorób i szkodników (ich przetrwalniki mogą pozostawać w glebie nawet kilka lat), takich jak: wgryzka szczypiorka, miniarka porówka, śmietka cebulanka, wciornastek tytoniowiec i niszczyk zjadliwy oraz fytoftorozy, alternariozy i rdzy.

Pory dobrze jest natomiast sadzić w towarzystwie marchwi (uprawa współrzędna), gdyż oba gatunki ochronią się nawzajem przed niektórymi szkodnikami (pory odstraszą groźną dla marchwi połyśnicę marchwiankę, a marchew zniechęci niebezpieczną dla porów śmietkę cebulankę).