Pokój dla rodzeństwa różnej płci i wieku

Z psychologicznego punktu widzenia, zamieszkiwanie dwójki dzieci w tym samym pokoju umacnia relacje pomiędzy nimi i uczy wielu pozytywnych zachowań. Aby jednak mogło się tak stać – dzieci nie mogą sobie wzajemnie przeszkadzać. Konieczne jest zatem zapewnienie każdemu z nich warunków do zabawy, nauki i wypoczynku oraz zaznaczenie odrębności dwóch powstałych w pokoju stref. Wnętrza, które posiadają dwa okna można podzielić za pomocą lekkiej ścianki działowej. Co jednak zrobić, kiedy typowy podział pokoju na dwa oddzielne nie wchodzi w rachubę?

W niewielkich pokojach nie ma zbyt wielu możliwości, aby podkreślić odmienność i oddzielność stref stworzonych dla dwóch jego mieszkańców. Można to zrobić jedynie przy użyciu różnych kolorów farby oraz akcentując typowymi dla danego dziecka dekoracjami. Z dwoma kolorami ścian sprawa może okazać się jednak wcale nie taka prosta, jak wydawało nam się to od początku. Upodobania pod tym względem są bowiem bardzo rozbieżne u dzieci odmiennej płci. Natomiast zastosowanie w jednym pomieszczeniu dwóch skrajnie różnych barw nie jest raczej dobrym pomysłem.

Pomyślmy, jak będzie wyglądał niewielki pokoik, w którym zastosujemy intensywny róż uwielbiany przez dziewczynki i np. ciemny granat, fiolet, czy żołnierską zieleń, czyli kolory pożądane przez chłopców. Aby uniknąć nieporozumień pomiędzy dziećmi i powstania w pokoju totalnego chaosu – lepiej jest zastosować jedną barwę, którą zaakceptuje oboje rodzeństwa. Odmienność stref zaznaczymy wówczas niewielkimi detalami dekoracyjnymi. Do powyższego celu można wykorzystać naklejki ścienne lub szczególnie cenne dla każdego z dzieci przedmioty. Strefę młodszego dziecka warto udekorować motywami z ulubionych bajek, zaś starszego – dojrzałymi plakatami, obrazami, czy choćby tablicą korkową, do której przypnie dokładnie to, co samo zechce.

Oddzielne miejsca do spania są w pokoju mającym dwóch mieszkańców sprawą podstawową. Kiedy możliwe jest ustawienie dwóch wolnostojących łóżek – problem praktycznie zostaje rozwiązany. Wówczas też od razu tworzą się we wnętrzu dwie oddzielne strefy. Jednak w wielu pokoikach dziecięcych zastosowanie dwóch wolnostojących łóżek jest po prostu całkowicie niemożliwe, ponieważ nie pozwala na to przestrzeń tych pomieszczeń. W takich sytuacjach nie pozostaje nam nic innego, jak wykorzystanie wnętrza po jego wysokości. Mowa jest tutaj oczywiście o łóżkach piętrowych, których sklepy meblowe oferują na szczęście pełen dostatek. Dzieci na takim łóżku mogą sypiać oddzielnie, a zajmuje ono tyle samo powierzchni podłogi, co jedno tradycyjne łóżko do spania. Wprawdzie propozycja jest z pewnością bardziej interesująca dla chłopców, ale coraz częściej korzystają z niej także dziewczynki.

Sypianie na określonej wysokości jest szczególnie interesujące dla dzieci młodszych. Dlatego też jeśli mamy w domu chłopca w wieku przedszkolnym i nieco starszą dziewczynkę – z możliwości spania na górze pewnie skorzysta mężczyzna – przedszkolak. Co do tego nie ma jednak absolutnie żadnej zasady. Dzieci są bardzo rożne i do wszystkiego miewają indywidualne podejścia. O miejsce do spania na górze może więc nawet toczyć się bój pomiędzy nimi. Mogą się nim wymieniać i ustalać indywidualnie, kiedy i które, gdzie będzie spało. Jednak z całą pewnością będzie tak, że piętrowe łóżko zachwyci większość pociech, które zmuszone są zajmować jeden pokój z bratem lub siostrą. W pomieszczeniach posiadających ponad standardową wysokość – szczególnie polecane jest przemyślenie montażu antresoli. Antresola niekoniecznie musi dzielić pomieszczenie na dwa poziomy o pełnowartościowej wysokości.

Do stworzenia miejsca do spania na tzw. pięterku wystarczy zaledwie 1 metr zabrany z całej wysokości pokoju. Tymczasem mieszkania w starych kamienicach miejskich bardzo często mierzą grubo ponad 3 metry. Wówczas pomysł z antresolą jest wręcz rewelacyjny, ponieważ doskonale rozwiązuje problem niewielkiego metrażu.

Dla dzieci w wieku szkolnym wygodne i komfortowe miejsce, przy którym będą one odrabiać prace domowe jest niemniej ważne, co oddzielna przestrzeń do spania. Dzieci w różnym wieku mają różne potrzeby edukacyjne i spędzają różną ilość czasu na nauce w domu. W pokoju powinny zatem znaleźć się dwa biurka, najlepiej – w pewnym sensie odizolowane od siebie. Najmniej miejsca zajmują biurka ustawione wewnętrznymi krawędziami w stosunku do siebie. Wówczas też nie przeszkadzają sobie nawzajem dwa wciąż wysuwane i wsuwane przez dzieci krzesła. Jeśli nie ma innej rozsądnej opcji ustawienia niezależnie od siebie dwóch biurek w jednym pokoju – ustawmy je właśnie w taki sposób i rozdzielmy przestrzeń ponad nimi np. lekkim, przenośnym parawanem.

Wówczas możliwe stanie się też korzystanie przez jedno z dzieci z komputera, podczas kiedy – drugie będzie mogło skupić się na pracach pisemnych. Pod względem nauki nie ma zbyt dużej różnicy, czy dziecko jest chłopcem, czy też dziewczynką. W określonym wieku przy swym biurku jedno i drugie spędza bowiem podobną ilość czasu. Choć akurat dziewczynki bywają pilniejsze i bardziej staranne, co może powodować, że owego czasu potrzebować będą nieco więcej. Jeśli jedno z dzieci mieszkających we wspólnym pokoju z bratem lub siostrą nie chodzi jeszcze do szkoły – powinien wystarczyć mu niewielki kawałek blatu lub przenośny stolik, przy którym będzie rysowało lub układało ulubione puzzle. W takich sytuacjach biurko dla starszego dziecka i tak warto odizolować od tej części pokoju, w której rodzeństwo bawi się wspólnie.

Odmienna płeć i różny wiek mogą wprawdzie nieco oddalać od siebie nasze dzieci, ale jak istnieje ten świat – tak nie zdarzyło się jeszcze, aby rodzeństwa nie chciały wspólnie spędzać czasu na zabawach lub innych przyjemnościach. Choć zainteresowania i preferencje pod tym względem mogą być u dzieci odmienne, to i tak w którymś momencie przystąpią do wspólnych  gier, zabaw i czynności, które wprowadzą je w dobry nastrój w jednym i tym samym czasie. Nie znaczy to oczywiście, że pomiędzy rodzeństwem nie pojawią się żadne konflikty i że zawsze zabawa będzie jedynie czystą przyjemnością. Te istnieją równie długo, co i chęć do wspólnego spędzania czasu wolnego. Jednak w zabawie dzieci są w stanie samodzielnie zaakcentować swoją odrębność i różność od brata, czy siostry. Tutaj przy umiarkowanym kontrolowaniu sytuacji – ze spokojem serca możemy pozostawić je same sobie.

Najlepsza informacja dla posiadaczy niewielkich mieszkań jest taka, że bawialnia dla rodzeństwa z powodzeniem może być wspólna. Zatem w pokoju nie trzeba na ten cel przeznaczać oddzielnych dla chłopca i dziewczynki oraz dla przedszkolaka i szkolniaka przestrzeni. Powinniśmy jednak pamiętać, że zwłaszcza młodsze dzieci w całkowitej swej nieświadomości niszczą zabawki. Dlatego też należy zadbać o wygospodarowanie miejsca na skarby, należące do starszego syna lub córki. Rzeczy, które są dla starszych dzieci szczególnie cenne powinny być przechowywane w taki sposób, aby były niedostępne dla ich młodszego rodzeństwa. Do powyższego celu można wykorzystać zamykaną na kluczyk szafkę, specjalny kufer na zabawki lub po prostu wyższe partie pokoju, gdzie maluchy ze względu na swój wzrost mają utrudniony dostęp.