Uprawa papryki w ogrodzie. Odmiany, wymagania, pielęgnacja. Kiedy posiać paprykę i kiedy ją posadzić?

Papryka to jedno z tych warzyw, których nie powinno zabraknąć na naszym stole. Niestety, nie zawsze jednak mamy szansę wyhodować je samodzielnie, gdyż ze względu na wysokie wymagania cieplne i siedliskowe oraz dużą wrażliwość na kaprysy pogodowe, uprawa papryki w naszym klimacie nie jest łatwa.

Do niedawna gruntowa uprawa warzywa była obarczona dużym ryzykiem i często kończyła się niepowodzeniem, jednak od kilku lat dostępne są już odmiany, które znacznie lepiej znoszą trudne warunki atmosferyczne i dość dobrze radzą sobie w gruncie. Na odpowiednim stanowisku i przy właściwej opiece mogą nawet dawać całkiem zadowalające plony, co kiedyś było prawie niemożliwe.

Wśród odmian polecanych do uprawy gruntowej królują przede wszystkim odmiany polskie np.:

• Aleksander – wczesna, czerwona, owoc okrągły, słodka,
• Cyklon – wczesna, czerwona, podłużna, ostra,
• Kasia – wczesna, żółta, słodka,
• Roberta F1 – bardzo wczesna, czerwona, słodka,
• Marta Polka – wczesna, żółta, słodka,
• Oda – bardzo wczesna, fioletowa, słodka,
• Zorza – wczesna, kremowożółta, słodka,
• Etiuda – średnio wczesna, pomarańczowa, słodka,
• Crusader F1 – wczesna, ciemnoczerwona,
• Elf Zielonki – średnio wczesna, żółta, słodka.

Ze względu na kapryśną wiosnę i duże ryzyko przymrozków, paprykę uprawia się w gruncie wyłącznie z rozsady. Można przygotować ją we własnym zakresie. Nasiona wysiewa się na przełomie lutego-marca i w marcu do pojemników. Ziemia w nich powinna być specjalna, odkażona, przeznaczona do wysiewu warzyw. Pojemnik umieszcza w bardzo widnym miejscu w temperaturze ok. 20-25ºC, siewki wymagają pikowania.

Sprawdź: Kiedy siać różne warzywa do gruntu i na rozsadę. Polecamy kalendarz siewu

Gotowe sadzonki można także kupić. Aby jednak rośliny miały szansę dobrze się rozwijać i wydawać obfite plony, rozsada musi być naprawdę dobrej jakości. Nie kupujmy roślin gdy są słabe, wyciągnięte i blade lub noszą ślady chorób, żerowania szkodników bądź deformacji, gdyż z takiej rozsady nigdy nie otrzymamy zdrowych, dorodnych roślin.

Rozsadę na miejsce stałe możemy wysadzić najwcześniej w drugiej połowie maja, po minięciu wiosennych przymrozków i po wcześniejszym zahartowaniu roślin.

Dla papryki należy wybrać ciepłe, osłonięte, słoneczne stanowisko oraz żyzną, próchniczą, dobrze uprawioną, lekko wilgotną glebę o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie pH (najlepiej wzbogaconą kompostem). Niewłaściwe podłoże i przenawożenie nawozami mineralnymi, może być przyczyną groźnych chorób, dlatego glebę pod uprawę papryki należy przygotować wyjątkowo starannie. Zbyt kwaśna gleba lub okresowa susza sprzyjają pojawianiu się suchej zgnilizny wierzchołkowej.

Wybierając stanowisko, trzeba też pamiętać o zmianowaniu, gdyż papryki nie wolno uprawiać w miejscach zajętych wcześniej przez inne rośliny z tej samej rodziny botanicznej (psiankowatych, np. pomidory, bakłażany, ziemniaki).

Po wyborze odpowiedniego stanowiska i wysadzeniu rozsady, podłoże wokół roślin należy wyściółkować ciemną włókniną, kompostem lub słomą, co nie tylko zabezpieczy glebę przed rozwojem chwastów i utratą wilgoci, ale też dodatkowo ją ogrzeje.

Kiedy rośliny już się zaaklimatyzują i zaczną rosnąć, warto uszczknąć im wierzchołki wzrostu, dzięki czemu lepiej się rozkrzewią. Wyższe odmiany wymagają dodatkowo palikowania.

W czasie wegetacji paprykę należy systematycznie nawadniać (szczególnie w okresie wiązania się owoców) i odchwaszczać oraz chronić przed chorobami i szkodnikami.

Ważnym, choć niedocenianym zabiegiem jest też ogławianie roślin. Są wprawdzie odmiany, które tego nie potrzebują, ale u większości daje warto to robić.

Paprykę ogławia się, pozbawiając ją wierzchołka wzrostu. W tym celu odłamujemy lub przycinamy górną część łodygi na wysokości trzeciego liścia ponad ostatnim, dobrze rozwiniętym owocem. Zabieg przeprowadza się pod koniec lipca – na początku sierpnia. Dzięki temu roślina nie wyczerpuje swoich sił na tworzenie kolejnych liści i kwiatów, z których owoce i tak nie zdążą się w pełni rozwinąć, a wkłada całą swoją energię w rozwój już uformowanych owoców.

Pierwsze owoce nadające się do zbioru zaczynają dojrzewać po ok. 12-13 tygodniach uprawy. Czasami część z nich nie zdąży jednak dojrzeć przed nastaniem jesiennych przymrozków, dlatego należy je zebrać wcześniej i umieścić na słonecznym parapecie.